به نقل از «مشرق»

درس تاریخ به ایرانی‌ها در جنگ جهانی دوم

تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۰۸۹۸۹

۳ شهریور سال ۱۳۲۰ شمسی روز تلخی بود؛ اتفاقی که همه از آن می‌ترسیدند، رخ داد و شوروی از شمال و انگلیس از جنوب به خاک ایران حمله کردند. جنگ شد؟ نخیر، خیلی راحت و سریع ایران رضاخانی اشغال شد.

به گزارش مشرق، ماجرا از «دالان پارسی» شروع شد! این دالان چه بود؟ نامی بود که انگلیس و شوروی به ایران داده بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اوایل تابستان سال ۱۳۲۰ نشسته بودند و روی نقشه دیده بودند که بهترین مسیر برای رساندن تجهیزات نظامی به ارتش شوروی از راه ایران می‌گذرد. آن‌روزها جنگ جهانی دوم بود و آلمان نازی که به شوروی کمونیستی حمله کرده بود بخش بزرگی از اروپا و مسیرهای زمینی و دریایی را در اختیار داشت و انگلیس و آمریکا می‌خواستند مسیری امن داشته باشند تا تجهیزات جنگی و غیرجنگی را از طریق مسیر کشتیرانی خلیج فارس به جنوب ایران رسانده و از آنجا تا شمال ایران حمل کنند و به ارتش شوروی برسانند. همان‌موقع که پای نقشه نشسته بودند، نقشه کشیدند که ایران را اشغال کنند و جالب اینکه مقدمتش را هم چیدند و رسانه‌هایشان شروع کردند به خبرپراکنی درباره فعالیت شدید جاسوسان آلمانی در ایران!

ارتش شوروی در تبریز هنگام اشغال ایران

انگلیس بر سر پهلوی‌ها منت گذاشت!

شوروی و انگلیس به دولت ایران خبر دادند که مستشاران آلمانی را اخراج کند. رضاخان چون ایران از همان اول جنگ جهانی اعلام بی‌طرفی کرده بود و طبق قوانین بین‌المللی کشوری اجازه نداشت به ایران حمله کند و چون خودش طرفدار آلمانی‌ها بود هوا افتاد به سرش که جلوی ابرقدرت‌ها عرض اندامی بکند و با اخراج مستشاران مخالفت کرد و یادش رفته بود که خودش و دیپلماسی دولتش و روحیه ارتشش چقدر ضعیف‌اند. این شد که شوروی و انگلیس همین را بهانه کردند و به ایران حمله کردند. ارتش رضاخان هم که حدود ۲ دهه بودجه ایران را بلعیده بود و خیلی سروصدا داشت آرام و بی‌صدا پراکنده شد و متجاوزان جلو و جلوتر آمدند و ۲۶ شهریور تهران اشغال شد.
تاریخ روایت می‌کند که در برخی پادگان‌های ایران تانک‌ها و خودروهای نظامی اصلا از جایشان تکان نخوردند! چون از کشورهای خارجی وارد شده بودند و سربازان ایرانی بلد نبودند آنها را روشن کنند و حرکت بدهند؛ همه‌اش نمایش بود. اشغالگران رضاخان را عزل کردند و دستور دادند استعفاء بدهد و فرستادند برود به دوران بازنشستگی و تبعید. انگلیس هم خیلی بر سر پهلوی‌ها منت گذاشتند که عاقبت بالاخره اجازه دادند ولیعهد رضاخان، سلطنت را برعهده بگیرد. چون صحبت از این بود که دوباره یک نفر از خاندان قاجار در ایران حکومت کند.

مصادره قوت لایموت مرد

خب همین؟ اشغال نظامی و تغییر حکومت؟ نخیر. گندم و آذوقه ایران را هم غارت کردند برای تغذیه سربازانشان یا خریدند یا به زور تصاحب کردند. ایران از سوی اشغالگران موظف شده بود سالانه بیش از ۵۰ هزار تن گندم و جو و برنج به شوروی بدهد و علاوه بر آن شوروی مازاد غله آذربایجان را هم که یکی از مراکز اصلی تولید گندم ایران بود به‌زور ضبط می‌کرد؛ «روسیه و انگلیس متعاقب اشغال ایران همه کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و همچنین خط آهن ایران را تصاحب کرده، قوت لایموت مردم ایران را در هر جایی که بدان دست می‌یافتند، مصادره می‌کردند... همه اینها دست‌به‌دست هم داد و موجب بحران شدیدی در زمینه مواد غذایی، حمل‌ونقل، بهداشت و سلامت عمومی مردم شد».

رژه سربازان انگلیس و شوروی در تهران

به زمین می‌چسبیدند و ناله می‌زدند!

پس از اشغال ایران در شهرهای مختلف وضعیت نان بحرانی بود و روزنامه‌ها درباره تبریز نوشتند: «مردم گرسنه از سه چهار محله شهر که عمده [محله‌های] خیابان و نوبر بود کم‌ کم مقابل اداره شهرداری جمع شدند، زن و بچه، جوان و پیر... فریاد ما گرسنه‌ایم، به ما نان نداده‌اند، نمی‌خواهیم بمیریم، نان می‌خواهیم به آسمان بلند کردند». این هم گزارش روزنامه اطلاعات که در شماره‌های پی‌درپی از وضعیت قحطی در شهرهای سراسر ایران خبر می‌داد: «وضعیت کشور به‌گونه‌ای شده بود که مسافرینی که از بوشهر و سایر نقاط جنوبی شیراز می‌آمدند به حال گرسنگی و برهنگی مردم آن منطقه گریه می‌کردند و می‌گفتند که در بعضی از قراء جنوب، زن و مرد و اطفال از شدت گرسنگی مانند حشره به زمین می‌چسبند و ناله می‌زنند... بر اثر خشکسالی بعضی نقاط، علف صحرا هم در دسترس این بیچارگان نیست».
 گرسنگی ایرانی‌ها ادامه‌دار بود و کار به جایی رسید که یک‌سال بعد در تهران هم برای نان شورش شد و وقایعی اتفاق افتاد که در تاریخ به «بلوای نان» معروف است.
خیلی ها سن‌شان به آن‌روزها قد نمی‌دهد و یادشان نیست ولی تاریخ یادش نمی‌رود که نیروهای اشغالگر در تهران رژه می‌رفتند و مملکت را مال خودشان کرده بودند و بیرون هم نمی‌رفتند. جنگ هم که تمام شد امتیاز می‌خواستند تا بروند. تاریخ یادش نرفت و درس بزرگی هم به ایرانی‌ها داد؛ معلوم شد اگر نتوانی از امنیت خود دفاع کنی نان هم برای خوردن نخواهی داشت.

تصویری از تجمع مردم تهران در محوطه مجلس شورای ملی در اعتراض به کمبود نان

امروز در تاریخ مناسبت‌های دیگری هم هست

امروز ۳ شهریور مصادف با ۲۵ اوت میلادی و ۱۶ محرم هجری قمری در تقویم تاریخ، مناسبت‌های دیگری هم دارد.

ـ زادروز «رضا قلی خان هدایت» ادیب ایرانی و رئیس مدرسه دارالفنون در عهد ناصری در سال ۱۲۱۵ قمری

ـ درگذشت «دیوید هیوم» فیلسوف معروف اسکاتلندی در سال ۱۷۷۶ میلادی

ـ درگذشت «ویلیام هِرشِل» ریاضی‌دان و منجم برجسته آلمانی در سال ۱۸۲۲ میلادی

ـ روز ملی و استقلال اروگوئه از استعمار اسپانیا در سال ۱۸۲۵ میلادی

ـ زادروز آیت‌الله «اکبر هاشمی رفسنجانی» مبارز انقلابی و سیاستمدار ایرانی در سال ۱۳۱۳ شمسی

منبع: فارس

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان انگلیس ایران نان امنیت تاریخ جنگ جهانی دوم شوروی رضاخان روزنامه اطلاعات قحطی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۰۸۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دبیرکل سازمان ملل: متعهد به صلح بر اساس پایان اشغال هستیم

به گزارش قدس آنلاین، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد روز چهارشنبه به وقت محلی مجددا بر "امید" این سازمان برای راه کار دو کشوری تاکید کرد و آن را تنها راه طولانی مدت صلح برای اسرائیل و فلسطین و کل منطقه خواند.

گوترش تصریح کرد: «سازمان ملل متحد کاملا متعهد به حمایت از مسیر صلح مبتنی بر پایان اشغالگری و ایجاد یک کشور فلسطینی کاملاً مستقل، دموکراتیک، پایدار، پیوسته و مستقل با غزه به عنوان بخشی جدایی ناپذیر آن است».

پیش از این، سفیر و نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین در سازمان ملل از کشورهایی که کشور فلسطین را به رسمیت نشناخته‌اند، خواست این کار را انجام دهند و گفت: اکنون زمان به رسمیت شناختن کشور فلسطین فرا رسیده است.

«ریاض منصور» نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین در سازمان ملل متحد روز چهارشنبه به وقت محلی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل افزود: از شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌خواهیم که درخواست ما برای دستیابی به عضویت کامل در این سازمان را مورد بررسی مجدد قرار بدهد.

باربادوس و جامائیکا جدیدترین کشورهایی هستند که فلسطین را به رسمیت شناختند و به ۱۴۰ کشور دیگر پیوستند.

منصور در سخنرانی خود در مقر سازمان ملل در نیویورک گفت: به کسانی که هنوز کشور فلسطین را به رسمیت نشناخته اند، می گوییم که هیچ دلیلی برای تاخیر بیشتر وجود ندارد. کسانی که می خواهند یک کشور فلسطینی را نابود کنند و به همراه آن، فرصتی برای صلح را از بین ببرند، منتظر نخواهند نشست.

این دیپلمات فلسطینی تصریح کرد: اگر تعجب می‌کنید که آیا در سمت درست تاریخ هستید، از خود یک سوال بپرسید: «آیا کاری که من انجام می‌دهم حامی آزادی و صلح است یا امکان ادامه ظلم و درگیری؟» باید این سؤال را از خود بپرسید.»

نماینده فلسطین در سازمان ملل ادامه داد: پذیرش عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل متحد به این اشاره می‌کند که موضوع برپایی کشور فلسطین در گرو امیال تندروها در اسرائیل نیست.

قطعنامه پیشنهادی الجزایر برای عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ در نشست شورای امنیت سازمان ملل به رای گذاشته شد که با مخالفت آمریکا و وتوی این کشور به تصویب نرسید.

این قطعنامه ۱۲ رای مثبت، دو رای ممتنع و یک رای مخالف از شورای امنیت ۱۵ عضوی کسب کرد.
تصویب یک قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل مستلزم آن است که حداقل ۹ رأی مثبت را بدون مخالفت یا همان وتوی پنج عضو دائم شورای امنیت یعنی آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه و چین به دست آورد .

وزارت خارجه آمریکا همان روز پیش از رای گیری اعلام کرد که واشنگتن به این قطعنامه رای مثبت نخواهد داد.

فلسطین اکنون ناظر دائمی در سازمان ملل است. در سال ۲۰۱۱، فلسطین برای عضویت دائمی در سازمان ملل درخواست داده بود، اما بعداً تصمیم گرفت برای مدتی به عنوان ناظر دائمی باقی بماند.

در ماه آوریل، فلسطین نامه ای به شورای امنیت سازمان ملل ارسال و درخواست کرد که پیوستن آن به سازمان ملل متحد به عنوان یک عضو دائمی را دوباره بررسی کند.

کشورهای دارای این وضعیت می توانند در اکثر جلسات شرکت کنند و تقریباً به تمام اسناد مربوطه دسترسی داشته باشند، اما حق رای ندارند. به جز فلسطین، واتیکان نیز دارای وضعیت ناظر دائمی در سازمان ملل است.

کشورها با تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل بنا به توصیه شورای امنیت در این نهاد بین المللی پذیرفته می شوند.

منبع: خبرگزاری ایرنا